Yüzkırkdört 144 Şiiri - Evrim Evrensel

Günde Yüzkırkdört kez,
Senin ismini çağırıyorum...
Günde Beş kez Tanrıyı ansam,,
Beş vakitle mesela,
Beş defa çağırsam yani....
En kutsal kulu olurdum kesin...
Belki de....
Acaba....
Göğe çıkarılırdım belki,,,
Diğerlerimi de katarsam tabi...

Tüm vaktim sana kilitlenmiş,
Belleğime girmiş,
Yerleşmişsin...
Mali belleğimde bir hesap;
Aşkta nasıl hesap yapılıyorsa...
Çarptım sayıları sayılarla...
Bir gün içinden,
Tam YÜZKIRKDÖRT çıktı...
Seni çağırıyorum günde 144 kez,
Hala da yeddinde bir hiçim....
Günü 144 parçaya bölsen anlarsın.
Hadi parçalasna gününü...
14.06.1978