İçine konan çiçeklerle yapışıp ayağa kalkıyor evdeki kırık vazo.
Oysa entropiyle zaman aşımına uğraması gerekliydi...
Güneşin doğuşu, güneşin batışı denli güzel seyretmesi, ondan daha ama anlamlı;
günün ışıkları sabahları bizi çağırır oldukça:
Böylesine bir El Paso:
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
sanırım zaman aşımındaki nadir bazı zaman dalgalanışlarını gösteriyor o kem küm -ki çünkü diğer zaman dalgalanışlarını ölçebilip kendimize göre yaşayabiliriz normalde, yönlendirebiliriz hayatı yaşama'mızı, güzelce..
sözün özü sanırım hem ardından gelecek dizeleri müjdelerken bir yandan da bazı şeyleri aramaktaki döngülere de bir yandan bir veryansın o kem küm ya da 'kem' veryansınken, 'küm' de bir müjdedir... sonuçtagene hepsi birleşip topaklaşıyor ve yeni bi şiir gelecek;;)p
Öyle şeyler var ki,
uğramıyor işte zaman aşımına...
ama merak ettim ne oldu da şiirin sonunda 'kem küm' diye kaldın. Dilinin ucunda ne vardı da söyleyemedin?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta