Çocukken maun kaplarda çiçek yetiştirirdi annem,
Babam bir kez olsun selam vermedi bana,
İşe giderken
Evimizin eşiğine oturup akşamı bekledim hep Başımı okşayacak birini
Ama gelmedi o biri hiçbir zaman,
Sonra bir gün yine mutsuz yine yorgunken
Ölüverdi herkes.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
"...Anaya babaya yük olmamanın
Anıtını diktin ey büyük yetim..."
Mehmet Akif İnan
Şiirinize ses olsun istedim.
Tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta