Güzeller konağı vahayken gönlüm
Öyle bir vurdun ki çöle döndüm ben
Gönlünün hep çalan parçasıyken yar
Susturdun sonunda lala döndüm ben
Ummanda seyreden bir gemi gönlüm
Hep acı çekmekle geçti bu ömrüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
AŞKLA BAŞLAYIP HÜZÜNLE BİTEN BU GÜZEL ŞİİR YAZDIRAN YÜRĞİNİ KUTLUYORUM ÜSTAD SAYGILARIMLA
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta