Yusuf Ziya Leblebici Şiirleri - Şair Yus ...

Sevinç, bir çocuğun
gözlerindeydi parlayarak.
sonsuz atmosferde kanat çırparak
uçuyordu kelebek gibi rengarenk...
Yırtılacak diye tutamadığın
bir kanattı sessizliğin adı

bir gün döneceksin doğduğun yere
sılanın hasreti çeker be kirve
gurbet ellerinde hasret gelince
yalnızlık korkusu çöker be kirve

köyünde tepeler çiğdem sererken

Kollarımı sana açtım
Sevdiğimi biliyorsun
Ne günahım var Allahım
Bir mutluluk vermiyorsun

Acılar mı benim karım

İnsanlar konuşur gülüm
ağızlarını dikemezsin.
Her söylenen söze
doğrudur diyemezsin.
İnsanlar koşar gülüm
kimisi sağa, kimisi sola.

Yaz ortası kış yaşarım
Kucağında ısıt anne
Bu yaşımda indi akım
Aklarımı kopart anne

Güneş doğsa önüm sıra

Yürürsen bu yoldan varışın vardır
Attığın adımdan sakın usanma
Düşersen bir yerden kalkışın vardır
Acım geçti diyeceksin, aldırma

Gurbetten sılaya hasret çekerken

Uzaklardan kokun akar koynuma
Bağrımda gül oldun tenimde kokan
Sensiz her günüme dertler yağsa da
Alnımda ter oldun, yüzümden akan

Sılanın yolları dağdır aşılmaz

Ben şarabı içiyorsam / Soru benim cevap benim
Kendimden de geçiyorsam / Günah benim sevap benim

Ben içerim sana ne ki / Benim ağzım sende miydi
Bitirirsem şişeleri / Günah benim sevap benim

Salyalı bir küçük çocuk
Kaldırımda ağlıyordu
Kara kışta kuru soğuk
Yüreğimi dağlıyordu

Gel ağlama küçük çocuk

Deniz kızı

Gözlerinin içindeyken dalıp
İrem Bağlarından kopardığım
salkım üzüm,
ve de şarap çanağım.