İnsanın yanılgısı tanrıya karşı
Bir güven arayışı
Çaresiz kalışlarında sığınma ihtiyacından
İyiliğin varolması ondan da ya kötülüğün
Ne kolay suçlu olarak şeytanı taşlamak
Kader veya yaşantımızda sıragelen olaylar
Ah bu Tanrı!
Nasıl da ayırıyor oyuncaklarını
Pek zalimce bazılarına
Bir askerin savaş meydanı tavrında
Amaç yazmak iken güzellik alır seni kendinden
Bir başkaldırı hasıl olur mısralar isyandadır
Çünkü ilk defa gerçekleşmektedir
Bir kadının uğruna
Şairin yazma eylemini yitirmesi
Sözler acınası haldedir
İdrakın bulanıklığı zihnin karanlığa
Koşar adım yürüyüşü esarete özlemi
Tanrının herkes için iyi olanı istediği
Düşünmek kadar koşulsuz bir sorgu
Onunda çok sıkılıyor varlığı
Belki isterdi meşgaleler kendine
Tanrının üvey çocuklarıyız sanki
Hep bizden esirgiyor hayatın güzelliklerini
Hoyratça dışlıyor ruhumuzu yalnızlıklara
Sonrada günahkarız diye cehennemin karanlığına
Bir çoğumuzun tanrısı ortaktır hayatta
Ama onlarca farklı hâlini yaşatır insanlara
Kimine her türlü imkanı sunar
Ve sınavının tabiliğidir rahat bir yaşam
Gam ve tasadan bir haber ömür geçirir öyleleri
Bir başkasında da düşmana işkence edercesine
İradenin kötüler üzerine saltanatı
Masumları cellatlara yem edişin
Onlarınsa seni kurtarıcı sanması
Yıkamadığımız paradoksun viran girdabı
Duyulmamış iniltilerin haykırışı
Bir sağırlığın olup bitene
Deliliğin sınırları
Ruhunun yol haritası
Ansızın sızan gözyaşları
Ardı sıra kahkahaları
Bir şizofrenin günlüğü gibi
Gördüğü yansımaların
Gökyüzüne yürümeye başladığımda
Tanrı ile denk gelişim
Tatsız bir karşılaşma
Şarap yapmaya çalışırken
Üzüm suyunun sirkeye dönüşmesi gibi
Sonucu belli mücadelenin
Belki aklı yetmiyordu sorgulamaya herşeyi
Yaşamadığı içinde sevilmeyi bilemedi önemini
Fakir geçen çocukluğu ve gençliği
Onu tanıştığı adamda
Maddi imkanları sorgulamaya itti
Aynı yastığa baş koyacağı insanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!