Yusuf Değirmenci 3 Şiirleri - Şair Yusuf ...

Merak ettim arkadaşın birisi
Sattı kurtulamam kurtarın imdat
Bağlanmışım geldi sonra gerisi
Kaptı kurtulamam kurtarın imdat

Bir sinsi tuzaktır o her insana

Doğru bir düzen seçmedi
Dostluk suyundan içmedi
Bir türlü sözüm geçmedi
Şikayetim var gönülden

Yanılttı her ne dediyse

Bilirim savaşmayı, ben, kendi kaderimle
Senden ihsan istemem, koy git beni derdimle

Çoktan razı olmuşum gülmeyen kaderime
Dipsiz bir kuyudayım uzanma ellerime

Dikildi karşıma, hayat yokuşu
Yıllarca koştum da, bitmedi koşu
Pes dedim de kabullendim ben tuşu
Bitkinim yorgunum yoruldum dostlar

Yerlere düşünce, kaldıranım yok

Atamdan vasiyet yerini bula
Camiye kışlaya birde okula
Siyaset sokulup bu yanlış yola
-Düşene susarsam ben şerefsizim
-Hiç kimsenin değil,bu vatan bizim

Sevda darısıyım bitmeye hazır
Al elinle yüreğine saç beni
Ben sensiz olamam bulamam huzur
Gönül sarayına prens seç beni

Sarmaşıklar gibi beni sardın da

Sokaklar insana düşman
Hane kapılarında korkunun kilitleri
Ölümün acısını tadanlar bilir
Birde ölenin yakınları.

Kanlı koltuklar uğruna

Günden güne bozuluyor gidişat
Her yerde yeşerdi fitne ve fesat
Huzuru özledim yüce adalet
Yetiş imdadıma başım belada.

Hak için savaştım ödün vermedim

Aşılmaz yollar aşarak, bir tek merhaba uğruna
İnsancıl duygularla, sevgi dağıtan dost bana

Değirmen taşı misali, saygı hürmet üst üste

Söz vermiştin gider iken,.beklememi istemiştin
Yemin ederek mutlaka, döneceğim ben demiştin
Ne oldu ki oralarda sen birden bire değiştin
-.....Bekliyorum dönemedin dönmedim nerelerdesin
-.....Hani gelirim demiştin kesildi selamın sesin