Baharı kıskandıran, kışlar bahar görecek,
Sımsıcak bakışların karları eritecek.
Yolacak saçlarını güller menekşeler,
Güneşi söndüren hareleri görecekler.
Katmer-katmer umutlar, yollarına açılacak,
Gözlerinden yarınlara tebessüm saçılacak.
Yalnızlık yüreğimde hırçınlaşıp duruyor
Hasret rıhtımına deli dalgalar vuruyor
Bulutlar özlem diye, seni yağıyor üstüme
Sensizlik kaynıyor içim, sensizlik köpürüyor.
Soğuk mermerlerin üstüne kıvrılıp yatıyorum
Bugün bana hazan vurdu.
Kolum, kanadımı kırdı!
Ellerin vatanı yurdu,
Boynum büker hazin hazin!..
Köküm dalıma yabancı.
Kim bilir!
Bakarsın bir gün kapın çalar da,
Karşında beni bulursun.
Kim bilir sana bir gün
Tanrı misafiri olurum.
Zamansız düştü cemre toprağa!
Azgın şimşekler saplandı bağrına mevsimlerin(!)
Yıldızlar çalındı güneşin koynundan;
Zelil oldu büsbütün ilahi denge(!)
Baharlar şimdi öksüz ve perişan!..
Hasret kalınca kırılan dallar yaprağa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!