Ah be Kudüs
Ne belalı başın var
Buram buram miraca yükselen nebi kokun var.
Kubbenden Bilalleşen ezanlar yükselmez olmuş
Ağlama Mescid-i Aksa yetim gibi yüreğimde
Kimsesizlerin ahı senle şaha kalkar.
Vatan muhabbetinin senle bağına girdim.
Al kanlı bayrağımdan kızıl gülleri derdim.
Sevginden; evladıma, bizzat adını verdim.
Sarıldığımda hep sen kokuyordun Akif’im.
Çanakkale'de azıp kudurdukça o güruh,
Annemsiz kaldığımda öksüz gibi dolaştım,
Ne kadar büyüsem de hep anneme muhtaçtım.
Yalnız ona susadım, yalnızca ona açtım!
Bir başımı okşasa candan gülümseyerek,
Dünyalar verir bana anne denen bu yürek.
Seher vakti eserken bir sevda yeli,
Ruhumu tazeleyen haz bende kalsın.
Sıcak sözlü, duygulu, tatlı nameli;
Söylenmeyen türküler, SÖZ bende kalsın.
Muhabbetle bakmayan, yapmacık gülen,
Sevdanın erilmeyen sırrına ermek için,
Ateş yağmurlarında ıslanıp yanmak gerek.
Tutuşan can yaprağını söndürebilmek için,
Aşk zehrinin badesini içerek kanmak gerek.
Söz dilden çıkar ise kulağı geçmez imiş.
Kapılıp sevda yeline,
Dolup dolup taşma gönül.
Ateş düşer can evine,
Felek gibi şaşma gönül!
Gözler gözlere bakınca,
Yaratandan uzak kalbe,
Dertler büyür, dünya olur.
Hakk'a teslim olan kalbin;
Derdi ona derman olur.
Hak yoluna koyulunca,
Güle dursun, güle dursun,
Ağaçlar çiçeğe dallar güle dursun.
Gül dalında güzeldir uzanmasın sakın
Dalından koparacak eller güle dursun
İnsanlık pusu kurmuş kahpece insanlığa,
Vicdanlar sürgün şimdi yürüyor karanlığa.
Yarının umutlarını gömmek için toprağa,
Baharı görmemiş gülleri soldurmayın,
Körpecik çocukları katledip öldürmeyin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!