ÖYKÜ
Hep dışarıdaydık
Çocuktuk
Sığmazdık pencerelere
Evlerimiz genişçeydi sanki
ÖZKIYIM
Ahmet Oktay’ın anısına saygıyla
Yazmayan kalemleri dizdim önüme
Her istediğimi yazmamak için
Ömrüm bir tutukluğun
Bir ulaşmazlığın esiriyken
UZAĞIN UZAĞINDA
Bir çini hüzün
Bir ezan-ı İstanbuli
Deyip de eskittik mi sözcükleri
Okullar öngününde Eminönü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!