Biriketten yapılmış duvarın üzerinden kollarını uzatıp,özgürlüğe kaçmaya çalışan
Bir mahkum gibi uzayıp gidiyordu, evin önündeki çardağa tırmanmış asma.
Yol kenarlarında açmış beyaz kır çiçekleri,güzelliklerinin tüm farkındalığıyla hafif bir rüzgar esintisi ile bir o yana bir bu yana sallanıp duruyordu.
Sıcak bir yaz akşamının hafif ter kokulu insanları ağır ağır yıllarca birikmiş,üzerlerine çöreklenmiş kilolarından kurtulmak için,yüzlerinde ki hayallerinin o mutlu yansımasıyla beliren bir tebessümle hareket ediyorlardı.
Elma ağaçları henüz yeşilimsi renklerdeki elmalarla,incirlerin ham mazzakları gelecekleri
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta