Yürüyüş (019 – Yüzünüze okunacak! ..)

Gecenin karanlığında
Gözlerim yıldızlarda
Aklım elimdeki kitapta
Okuduğum satırlarda

“Ant olsun ki,
Yanıma geldiğinizde
Dünyada yaşadığınız
Yalan ve gerçekler
Yüzünüze okunacak

O gün,

Dilleriniz, yalan söyleyemeyecek
Aklınız, inkârınıza fikir üretemeyecek

Ogün dillenecek,

Gözleriniz, baktığınız haramları
Elleriniz, yaptığınız hataları
Ayaklarınız, yürüdüğünüz yanlışları
Kalbiniz, duyduğunuz ayrılıkları
Diliniz, söylediğiniz yalanları
Kulaklarınız, duyduğu kötü konuşmaları
Aklınız, tanrısıyla kavgalarını
Ve zamanınız, boşa geçen anları

Bir bir, sayıp dökecek,

Siz aksini söyleyemeyeceksiniz

Ve rabbiniz seslenecek

Ey insan,

Seni sevdiğimi bilip dururken,
Beni sevdiğini söyleyip dururken,

Aramızdaki sevgiye bu ihanetin neden?

O gün,

Yüzleriniz eğik duracak,

Ve o gün,

Diyeceksiniz Ya Rabbi,

Bizi tekrar dünyaya gönder,
Bize, ne olur tekrar şans ver! ..

Ant olsun ki,

Tekrar hata yapmayacağız..
Sana inanan, iyi insan olacağız..

Onlara susun denilecek,

Size yeterli zaman verildi
Çevrenize örnekler serildi

Ama siz onları horladınız,
Dünyada hep kalacağız sandınız..

Ama işte görün. geldiniz hesaba
Tekrar dönüş yok artık dünyaya..”

Gözlerimi vücuduma çevirdim

Baktım ellerime, kollarıma
Ayaklarıma, bacaklarıma
Gözlerime, kulaklarıma
Dilime, kalbime, aklıma

Bütün bunlar ben,
İrademle istediğimi yapıyorken..

Yarın, ne yaptıysam söyleyecekler
Hakkımda iyi/kötü şahitlik edecekler

İyiliklerim çok az biliyorum
Azalarıma rüşvet veremiyorum

Sadece lehimde söylemeyecekler
Bütün gerçeğimi söyleyecekler

Gerçeğim, özeleştiriden uzak
Kendim, kendime kurmuşum tuzak

Demişim aklım çalışır süperlikte
Bilgim bana yeter her an her yerde

Takmamışım dünyayı insanları
Takmamışım inandığım tanrıyı

Sevgi sözcükleriyle yükselmiş isyanım
Anlasam da artık yaptıklarıma pişmanım

Dönsem Rabbime söylesem yangınımı
Dönsem yanlışlarımdan beni aklar mı?

“Ant olsun ki,

Anlayıp Rabbine dönenleri
Asla, geri çevirmeyecek Rabbi

Ta ki, uyup şeytana
Tövbem var tanrıma
Diye, yapanlar hata
Devam edenler, asla! ..”

İçime bir huzur kapladı
Artık kalbimde tövbe vardı
Terk ettiklerim yalandı
Gerçekler kalbimi yakaladı..

02.06.200.6 - İzmir