Bir gün,
Şimşek çaktı beynimde
Kalbimde fırtınalar koptu
Ortalık karardı birden
Sanki gerçekler kayboldu
Diyordum,
…..Diyordun,
………...Diyoruz...
…..…………Diyordular..
“Yaratılanı severim
Yaratandan ötürü..”
Evet,
Severim yaratılanları,
Doğayı, hayvanları,
Yıldızları, insanları,
Ayı, güneşi, denizi
Ağaçları, çiçekleri
Her şeyi, her şeyi
Yaratılanı severim,
Çünkü yaratanı severim
Sonra baktım,
Gerçeklerle yüzleştim
Hepsini sevmişim
Benliğimde, benimde
Hayallerimde sözlerimde
Yapılanlara baktım,
“Yaratılanı severken
Yaratandan ötürü..”
Yaratanın yolunda değilim,
Kendime farklı yol çizmişim,
Dünyamı kendim kurmuşum,
Hayatımı kendim kurmuşum,
Şiirler yazmış, besteler yapmışım
Sazlar çalmış, şarkılar söylemişim
Yasaklarını sürekli çiğnemişim
Sarhoş ağızlarla sevgimi haykırmışım
Sanki inadına, sanki alay edercesine
Sanki ne dediğimi bilmeden sevmişim
Ben seni takmadan seviyorum demişim
Söylemlerimde yaratan gezerken,
Benim haberim olmamış dininden,
Dininin emirlerinden,
Yaratanımın söylediklerinden
Yaratanın insandan istediğinden
Bazılarını dini yaşıyor görmüşüm
Onlara baktıkça hor görmüşüm
Beni onlarla bir tutacaklar diye
Birçok felsefe üretmişim
Ürettiğim felsefelerle
Düşünce hapishanesi kurmuşum
Sevdiğim tanrıyı oraya hapsetmişim
Sanki altın kafesin içine sokmuşum
Tanrıma rağmen bunları yapmışım
O ne dedi, ne diyor dememişim,
Sorup, soramaya tenezzül etmemişim
Kendi kendime demişim bilmeden
Tanrı öyle demez, böyle demez
Tanrı şöyle yapmaz, böyle yapmaz
Eğer böyle dediyse, asla olmaz
Bu zamanda, bu çağda olmaz
Tanrı böyle diyorsa tanrı olamaz
Tanrı böyle emrederse tanrı olamaz
Yaratmışım kendime göre bir tanrı
Demişim tanımam asla başka tanrı
Doğru dürüst tanrının sözlerini bilmeden
Tanrı sözü düşmemiş hiç dilimden
Düşündüm,
Tanrının emirlerini yapmıyorsam
Tanrının yasaklarını çiğniyorsam
Tanrının sözleriyle düşünmüyorsam
Tanrının ne dediğini bilmiyorsam
Düşündüm,
Ben gerçekten tanrıyı seviyor muyum?
Düşündüm,
İnsan sevdiğinin ne dediğini bilmez mi?
İnsan sevdiğini dinlemez mi?
İnsan sevdiğini üzer mi?
İnsan sevdiğine karşı çıkar mı?
İnsan sevdiğini sevenleri horlar mı?
Biz onlar gibi ibadet mi edeceğiz?
Biz onlar gibi diri, diri mezara mı gireceğiz?
Biz onlar gibi dünya nimetlerini tatmadan mı öleceğiz?
Biz onlar gibi hayatımızı yaşamadan mı gideceğiz?
Biz onlar gibi……
……………Biz onlar gibi..
…………………Biz onlar gibi…
Biz onlar gibi dediklerim,
Elinden geldiğince,
Tanrının emirlerini yerine getirenler değil mi?
Eksiği gediği ile tanrısını dinleyenler değil mi?
Yok, yok demişim, ben kendime,
Onlar gibi eksik gedik yapacağıma,
Ya hiç yapmam, ya da tam yaparım
Felsefeye bak, ne de kandırmışım kendimi
Öyle derken, böyle derken ömür geçti gitti
Yani öyle bir felsefe üretmişim ki,
Başkaları,
Yanlış yapıyorlar diye,
Tanrının yoluna hiç girmemişim..
Tanrıyı hiçbir zaman dinlememişim
Tanrıyı hayatımda istememişim
Yanlış yapanlar var diye,
Tanrıyı hiç takmamışım..
Doğrusunu yaparak,
Yanlışı olanlara göstereceğime,
Salıvermişim ucunu, yaşamışım tanrının aksine! ...
Üstelik dönüyor ve diyorum ki,
“Ben yaratılanı severim
Yaratandan ötürü……”
Bu gerçekler karşısında,
Utandım,
……….Yerlere girdim,
……………Düşüncelerimde rezil oldum..
Dedim kendi kendime,
Yahu, ne ikiyüzlüyüm ben…
Hem tanrımı seveceğim
Hem sevdiğim tanrının
Emirlerini yapmayacağım
Tanrıya göre düşünmeyeceğim
Tanrıyı hayatıma sokmayacağım
Ve üstelik,
Tanrının kitabını okumadan
Tanrı neler diyor bilmeden
Tanrı adına, söz söyleyeceğim
Tanrı adına sevgiden söz edeceğim..
Bu nasıl sevgiyse? ! …..
Pişmanlığın acısıyla.,
Döndüm tanrıma,
Tanrım şaşkınım,
Gerçekten şaşkınım
Ben nasıl bu kadar yanılabildim?
Ben nasıl bu kadar kendimi aldatabildim? ..
Affet beni! .. Affet beni tanrım! ...
25.05.2006 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 26.5.2006 09:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

İnsan sevdiğini dinlemez mi?
İnsan sevdiğini üzer mi?
İnsan sevdiğine karşı çıkar mı?
İnsan sevdiğini sevenleri horlar mı?
yapmamalı demi hocam seven bunları . velakin herşey kavuşana dek bütün fedakarlıklar kavuştuktan sonra birden bire bitiyor nedense
tebrikler hocam
yılmaz çiğdem
Döndüm tanrıma,
Tanrım şaşkınım,
Gerçekten şaşkınım
Ben nasıl bu kadar yanılabildim?
Ben nasıl bu kadar kendimi aldatabildim? ..
Affet beni! .. Affet beni tanrım! ...
Son pişmanlıklarda güzeldir. Önemli olan insanların yaptıklarını görebilmesidir. Siz bunu görmüşsünüz. Tebrikler hocam.
saygılarımla,
TÜM YORUMLAR (5)