Onyedi Ağustos'tu, ikibine bir kala,
Marmara'da ki deprem unutulmuyor hala.
Saat sıfır üç iki uykudayken insanlar,
Yıkılıyor binalar, gidiyor nice canlar.
Ölen ölmüş, korkulu geride tüm kalanlar,
Deprem sürer aylarca, korkutur son artçılar.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
maalesf ne yapıldıysa o afet yılında ve iki sene içinde yapılanlarla kalındı.
O gündür bu gündür bir cm mesafe alamadık.
halbuki toplanan deprem vergileri ile İstanbul yeniden yapılırdı diyor Prof. dr. Ahmet ERCAN .
Yanlış bir kadercilik anlayışı bizi hep uçuruma süürklüyor.
Rabbim o günlerde hayatını kaybeden bütün şehitlere ( ki onlar şehittir) rahmet eylesin.
Selam ve dua ile ağabey.
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta