4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Geceler bile özlemimi gidermemeye başladı.
Ev dar geliyor bana parklarda buluyorum kendimi.
Artık gökyüzüne bile sığmıyorum.
Üstümde kalın bir palto ellerim cebimde,
Üşüyorum, soğuktan değil.
Rüzgar alsın da götürsün beni istiyorum.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta