Yürek kesiğim Şiiri - Sumeyye Öztürk

Sen yürek kesiğim..
Beyaz kağıtlarda kanayan mürekkebim.
Mısralara dökerken seni.
Hoşçakalla ağladı kalemim..
Dilim lăl, kulağım sağır, gözüm kör oldu.
Sevdaydi adı ilk seninle kalemin.
Ayrılığı anlatıyor şimdi şiirim..
Oysa tukenmeyen kalemle yazmıştım bizi.

Destan olacak bir sevdayken..
Şimdi tozlu raflarda hikaye oldu sevgimiz.
Nasıl kıydın bize..?Aklım almıyor hala..
Başrol iken biz,şimdi bu hikayede figüran bile değiliz..

Kalemimin son mürekkebi ile yazıyorum.
Görmüşse gözlerin,okursan şayet sana yazdığım son şiiri sevgilim..
Sensizliğe yenik düşmüş bedenimle,dünyaya yumdum gözlerimi bil istedim.

Gözlerimde süzülen damlalarla aktı mürekkebim.
Son kez yazıyorum bizi.
Bu sana son şiirim.
Hoşçakal Yürek kesiğim...
Hoşçakal..