Yorgun akşamlarda hüzün düşer payıma
Naçar kalır yürek dilim,
Dilimin ucundadır adın, lakin kelimeler kifayet etmez
Lâl olur kalem
Susar, sessiz çığlıklara karışır içimdeki çocuk
Suskunluğun, içimde fırtınalar koparır
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta