Yüreğin Terazisi Şiiri - Seyrani Göl

Yürek dediğin terazidir,
niyeti tartar sözden evvel.
Altın da düşer kefesine, pas da;
hakikat, hiçbiriyle eş tutulmaz.

Kıymet sessizlikte olgunlaşır,
nefsin gürültüsüne yabancıdır.
Parlayan her şey nur sanılır;
oysa nur, yakmadan yol açandır.

İnsan dediğin yolcudur biraz,
yüklendikçe kazandım sanır.
Hafifleyen varır menziline,
ağırlık çoğu zaman ziyandır.

Kırıldıkça incelir kalp,
inceldikçe genişler âlem.
Büyüyen eğilmeyen baş değil,
secdeyle doğrulan insandır.

Her söz emanettir dudakta,
taşınmazsa iz bırakır.
Sükût bazen en doğru cevap,
çünkü hakikat sesle yarışmaz.

Terazi şaşmaz sonunda;
hesap sessizlikte görülür.
Ağırlığı olan değil,
hakkı olan kazanır.
S.GÖL