Artık ne kara tren kaldı ne mesafe
Her şey o kadar kolaylaştı ki
Bir o kadar yakınlaştık ki bir telefon kadar
Aramızda uçurumlar oluştu
Şimendiferin dumanı gibi karanlıktı uçurumlar
Hepimiz de o karanlıklarda kaybolduk
Yüreğimizdeki o koca boşluklarda…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta