yüreğimin odalarındaki sessizlik yalnızlığımdan ibaret..
birbiri ardına öfkeyle kapanmış,
kilitli ve birbirine zincirlenmiş,
kilidi pas tutmuş odalarla dolu..
içeride ne var bilinmez!
en ücra köşede, en büyük ve en sessiz oda
yalnızlığımın odası.
yalnızlığa mahkumların odası
benim odam...
Kayıt Tarihi : 27.3.2009 14:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!