Yüreğimin Kırıkları Şiiri - Mihrimah Kartal

Sanki senden kopartılmış bir ada gibiyim,
Yüreğinin kıyılarında mahzun ve ıssız.
Uzakken bütünümden biçâre bir deliyim,
Yansıması anlamsız, biçimsiz ve tanımsız.
Göklerde bir bulutken yağmur olup yerdeyim,
Öyle şaşkın, ağlamaklı zamanlı zamansız.
Senden ayrı hep karanlık uyumsuz biriyim,
Bir göğün altında yıldızsız, güneşsiz, aysız.
Kırıklarından tutunmuştu sana yüreğim,
Öyle sevmiştim ki seni yalansız dolansız.
İşte yine aynı uçurumun dibindeyim,
Seninle mi sensiz mi, yalnızlık da kararsız...