Yüreğimin karası düştü kelimelerime
Vurgun kelepçeleri takıldı ömrüme
Uçurdum kaleminin mürekkebini gökyüzüne
Sokak taşlarının altında ezdim hasretini
Serseri esintilere bıraktım özlemini
Kulak çınlamalarındaki ismini ıslıkla susturdum
Resimlerdeki yarınıma dokunan anıları kırdım
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



