Yüreğimi Açtım Eylül'ün Hüzünlerine

Kirpiklerimde Eylül’ün hüzünleri,
dudaklarımdan kayıyor cümleler.
Eski bir haritaya benzer yüzüm,
çizgilerinde yollar, kaybolmuş şehirler.

İplik iplik çekiyor beni
uzun, inatçı yağmura doğru.
Yalnızlık sessizce sızıyor geceme,
tünüyor karanlığın koynuna.

Dudaklarıma bir gülümseyiş
gömülür mü bilinmez;
yapraklar pusulasını yitirmiş gibi
düşüyor yüreğimin ortasına.

Açtım içimi Eylül’ün hüzünlerine;
dalgalarla vuruyor,
üstüme abanıyor,
bir ağırlık gibi yağmur.

Cırcır böceği bozuyor gecenin tınısını,
kuşlar semavi bir türküyle
karşılıyor tanı.
Ve cılız bir güneş doğuyor,
Eylül’ün solgun yüzüne.
27.08.2025
~ Gülay Özdemir ~