bilmiyorsun gülüm
bedbaht şu gönlüm
birde sensizlik var ya serde
sanki çölde sürgünüm
oysa
hep yokuş çıktı yürek
nerde bu çare felek
omuz verirken yıkıntıya
nedir ki kendini ertelemek
zemheriymiş bahardaki
varlığın avuturmuş beni
bakma bu gün ki kahrıma
yüreğime sevgi perçinlerdim
Kayıt Tarihi : 24.2.2006 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!