Hasret rüzgar olup bağrıma esti,
Gönül sevdiğinden umudu kesti.
Benim bedenimi sıkıntı bastı,
İçimdeki sızıyı dindiren yok.
Sevda yüreğimi sardı ağ gibi,
Sevgi içimde kaynayan yağ gibi.
Sinem özde sanki yanar dağ gibi,
Yüreğimde yangın var söndüren yok.
Sözde çadıra çul yazıyor gönlüm,
Yüreğime mezar kazıyor gönlüm.
Mecnun gibi çölde geziyor gönlüm,
Çaresiz derde düştüm döndüren yok.
Kendini divane sanıyor içim,
Yaram göz göz oldu kanıyor içim.
İnan susuzluktan yanıyor içim,
Ciğerime su serpip kandıran yok.
Yusuf gönül meyvesini yesem boş,
Gönlümü aşk havuzunda yüsem boş.
Sevdalı yüreğime ne desem boş,
Üzerine toz bile konduran yok.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta