Yüreğimde Kimsesiz Bir Çoçuk Ağlıyor

Yüreğimde kimsesiz bir çoçuğun anlatılmaz sancısıyla
Bir gece daha sabah oluyor
Bir umut bir teselli diye beklerken senden
Sen her defasında benden çok uzaklara gidiyorsun
Ve biliyorum aslında
Senden yada bizden hiçbir umut yok
Anladıkça boğuluyorum
Anladıkça yoruluyorum buralarda
Ama sen bilmiyorsun
Ve yokluğunda kayboluyorum
Her karesini çok iyi bildiğim bir şehrin sokakların
Yokluğunda ölüyorum buralarda yokluğunda soluyorum
Ama sen görmüyorsun
Yada ne bileyim işte görmek istemiyorsun