Yüreğim Üşürken Şiiri - Özdemir Aydın 2

Belki okursun diye bu satırları karalıyorum sevgili...
Sakın yanlış anlama, şair olmak gibi bir niyetim de yok zaten...
Seni mutlu edemedim, doğrudur
Martıları küstürdü, doğrudur
Aklımın fireğini kırıp dîvâne oldum, doğrudur
Çünkü seni sevmek gibi büyük bir işe kalkıştım...

Kıbleme açılan kör penceremsin,
Dünyaya senden bakıyorum...
Hani diyorum olmaz ya, en sevdiğin iğde çiçeği dile gelse,
Şu sağır duvarlar imana gelse de konuşsa,
Senin eserin şu illet yara...
Aslında acıdan müzdaripte değilim,
Gittiğin o diyar şiir
Ağaçlar, dallar, yapraklar şiir
... Ve ellibeş yerimden kanayan yara şiir...

Ne zaman bizim buralara yağmur yağsa, bulut gözlerin gelir aklıma...
Irmak misali dağlardan akışın gelir aklıma...
Peygamber nefesinden derlediğim dualar gelir aklıma...
Masumiyetini dîvân kıldığım kıble gelir aklıma...
Reyhan kokulu beliklerin,
Ayça yüzün,
Redifsel gülüşün,
O bakışına doyamadığım hüzün sefası nazların gelir aklıma...

Sen gittin yaa kuşlar da gitti peşin sıra...
Gözü yaşlı bir bulut kaldı mavide...
Öpsem hüzün, sarsam duman...
Biliyor musun çok canım yanıyor.... yüreğim üşürken...