Yüreğim Mengenede Şiiri - İbrahim Korkmaz 2

İsterdim ki şu yari hiç tanımasaydım
Nefret ediyorum
onu ondan çok sevmekten
Ey deli aşk yok etmek istiyorum bu sevgiyi
Acıyor
Beni şu yare bağlaman
Çıldırıyorum her gün
eriyorum ete değen kar tanesi misali
yakıyor özlemi ondan uzak kaldıkça
içimde dev yangınlar birikiyor
sinir ediyor beni görmezden gelişleri
Bir zamanlar çiçeğimi açan
Şimdi
kurutup soldurduğu karahindibayım
Görünce dağılırım yari
esintisiyle savrulurum
Bazen yitip de laf edince
İçimi sığdıramam içime
Alır beni düşünceler daha da vermez
Buğulanır bedenim gözlerimden
Unuttu mu beni
ne acı
dayanamam ki
Ben tutsağım bu zehirli demirlerde
Yüreğim mengenede ey aşk