DOKUNDURMAM BİL Kİ_______________
Şiirleri yazsam da Kıbrıs koyuna
Övgüler dizsem de şanlı soyuna
Ah etsem de gavurun şu pis huyuna
Dokundurmam bil ki tek bir taşına
Fırsat verin gönlü güzel olana
Boyasın tüm karanlığı aydınlığa
Fırsat verme gönlü kötü olana
Gömer aydınlığı boyar karanlığa
Fırsat verin sözü özü bir olana
Nefes alamıyorum bu hal ne
Gitme ne olur gitme anne
Doyamadım henüz ellerine
Gitme ne olur gitme anne
Babam benim çekip vurmuş
Pembe cemile'nin altında,
Tahta hasır sandalye...
Bir tabure üstü kahve fincanı
Ve gülüşmeler saklı,
Üzüm salkımlarının çekirdeğinde.
Sen varsın anılarımda,
Gözlerini aldım koydum önüme
Kahvesi ayrı güzel siyahı ayrı
Saçların düştü, an oldu gözüme
Kızılı ayrı güzel turuncusu ayrı
Ellerin tuttum kavradım avucumla
Güzelyurdum
Toprakları bereketli
Ana yurdum
Nicedir gözleri üzerinde
Elin alemin
Vermeyiz toprağın
Hercai
Sardın ya başıma bu belayı
Helal olsun sana hercai
Yaptın yapacağını yine
Yüreğimde bir telaş
Akın akın koşuyor kanım
HOŞÇAKAL
Sabah ilk ışıkla baktım yola
Anıları koydum dağarcığa
Ben gidiyorum dostlar
Haydi hoşçakal
Yol alırsın dost sanarak fodulu
İnsan sanır saygıyla tutup kolunu
Yol alırsın bilemezsin sağını solunu
Adam diye sunarsın yontulmamış odunu
Çölde kendini vaha sanır böylesi
Topladılar çocuğu gencini yaşlısını
Aldılar ellerine Makinelisini silahını
Koydular bir çukura en masum hallarını
Katlettiler Barışı Kıbrısım oldu kan gölü
Daha oyun yaşındaydı onca güzel sübyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!