Büyük arabadaki küçük kadın
Sürer arabayı sanki muallim
Gözleri şişkin hayattan bıkkın
Yetiştir acile kalmadı hiç mecalim
Arabanın tekeri yere hayli yakın
MEÇHUL ŞAİRİN İSYANI____
Tozludur raflardaki kitaplar
Tuzludur şiirler sayfalarda
Kavusamayan aşıklarıdır kentin
Umut dolu şiirler raflarda....
MENEKŞE__________________
Papatya mevsiminde bir garip yalnızlıktır menekşenin yaşadığı
Saksısından dökülen can suyu besler nedensiz bir tiz çığlığı
Sessizliğinde ağlarken kök hücresindeki her inanmışlığı
Güneş yanıltıcıdır evin camından süzülürken kandırır gün ışığı
Her aydınlık gecenin
Dut karası bir fonu
Her kararmış bulutun
Mutlak bir günahı vardır.
Her dimdik duran çınarın
Şairi ilham bürüdü
Aldı yolu yürüdü
Selam verdi sağa sola
Adı aldı yürüdü
Bereketin bol olduğu gün
Efkarı dağları deler, kızılcık şerbetinin
Bir yol kıvrılır upuzun, karlı bedeninin
Dumanında, bulut bulut hayal vadisinin
Yatar yürek sesim, rüzgar mırıltısında
Rüzgar gülü, düşlerin irem bağlarında
NE Mİ GÖRDÜM GÖZLERİNDE? ______
Ne mi gördüm gözlerinde?
Bir dünya açık mavi,
Sığ denizinde boğulduğum...
Kocaman pırıl pırıl bir gökyüzü,
NE MÜMKÜN
Yangın çıkardı bakışının her haresinde
Koşup gelmek isterdim bırakmazdı ellerin
Sevda çukuru derindi tırmanmak ne mümkün
Bedbaht bir halde anlatamazdım hallerim
Herkes yazıyor ismini bir yerlere
Kimi kitaba, kimi kitapsızın zihnine
Benim sesim yükseliyor göklere
Kitabımın sayfalarından tüm meleklere
Duy sesimi hatırla ismimi sevgiyle
Bu hayat bitecek birgün sessizce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!