COCUKLUGUMU ÖZLEDİM
Çocukluğumu, ne cok özledim.
Hani aklım, beş karış havada,
O avere günlerim.
Bir topun ,peşine takılıp da,
Mutlu olurken üç beş miskete
hep keşke çocuk kalsaydık
Ortak olmadan büyüklerin derdine
Dışarda hep oyun oynasaydık
ÇOCUKLUĞUM
gozlerimi kapatsam
ve cocukluguma uyansam
hani on iki yaslarindayim
yirtik pantolonum cebimde misketlerim
ÇOCUK VE UVEY ANNE
Çıplak ayaklarıyla,
Bir çocuk gördüm.
Oturmustu, yol kenarında .
Kimsesiz ah zavallı diye düşündüm.
ÇOK DEĞİŞİK
Çok değişik benim istediğim
Ona buna benzemez
Nasıl anlatsam bilmiyorum
Kalem yazmaz dil çözmez
(27)
Çok güzel oynadın oynunu
Alkışlıyorum seni ayakta
Süper diyecek bir şey yoktu
O son bıçağı saplarken sırtıma
Ne Mükemmel yaptın hesapsız o vuruşu
ÇOK MU ŞEY İSTEDİM
Çok mu şey istemiştim
Bilmem bu cimri dünyadan
Oysa çok fakir mütevaziydi dileklerim
Yoktu öyle ışıltılı hayellerim para pul şandan
DEMİŞTİN
Demiştin korkma gecer acısı
Yaparken en kötü elvadaları
Bir varmış bir yokmuş gibi
DEPREM OLMUŞ ELAZIĞ'DA(13)
Deprem olmuş, Elazığ'da .
Ama şiddet Öyle üç dört değil ,
Sallamış bir çok merkezi aynı anda.
Hani Şehre atılmış bir savaş bombası bil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!