Yunus Güngör Şiirleri - Şair Yunus Güngör

BİR KAVAK BİLE

Hasretken temiz su oksijene,
Bir bataklık mekandan yana yerim.

BİR KÜS BİR BARIŞIK

Kalmamışsa paylaşılacak,
Sahip ortak hiç bir şeye.
Yok o zaman uzatacak,

(22)
Az önce ismin geçti
Karakolda perişan görmüşler seni
Ağzın gözün kan içindeymiş hani
Hayırsız kocan içmiş dövmüş yine eskisi gibi
Kavganız öyle büyük olmuş ki şiddetli

BİR ÖYLEYİM

Bir öyleyim bir böyleyim
Gel git duygulardayım
Bir varım bir yokum
Bazen beyaz bazen siyahım

BiR TAŞ , DiKEN OLSAYDIM

Kimse görmedi beni.
Ne de duydular, sesimi.
Varmıyım ,yokmuyum.
Bir Allahın kulu bile , bilmedi.

BOŞU BOŞUNA

Ne kadar çok yaşadıysam
Aslında o kadar yalnızdım

BOŞVER

Boşver onu bunu şimdi
Bir çay koy içelim
Zaten kafam dolu şişti
Fazla konuşma kalbini kırar üzerim

BU BAYRAMDA

Bu bayram da da
Ben yine ankara da.
sen başka bir şehirde uzakta

BU DÜZEN

cok yoksuldu belliki
Tasırken yırtık pırtık bir elbiseyi
ucu patlak ayakkabıyı eskimi eski
Aclıktan olmusken bir kemik bir deri

Çok kötüydün çok berbat
Ne yordun beni be hayat
Geçerken her devrinden kat kat
Aldım binbir acından tat
Hani ya bir ayı 30 belledin
Gülmüşsem bir gün adı olup mutluluğun