Geceye hüsran çöktü, sabırsızım
Bir telaş içinde hiç bir şey yapmadan bekliyorum
Bir karmaşa var içimde, hücrelerimi saran bir şey
Güvercinlere su verdik geri dönmezler
Gülüştük ağaçlarla ötelere büründük
Yağan yağmurla beraber düşündük
Göklerde yerin hasretiyle mi yanıyor ?
Bir bahardır gelir elbet
Zulüm bu sürmez ebed
Yeterki gönülden sabret
Yollarımı kesme Meriç
Acıya olduk müptela
Bir ağrısız sızıyım
Umutlarla bilenmiş
Alınlarda yazgıyım
Kırklara ermiş
Son sözüm kapısında
Dualarla işlenmiş
Bin çileyde doludur yanlızlığım
Hüzne boyanır dünyam, her an sızlarım
Ruhumda bir şafak bekler ağlarım
Karanlık kuyuda bir dünya kurarım
Bırak düşlerimde kalsın yalnızlığım
Tutma kendini aksın gözyaşlarım
Duyulmasın ama uzaklardan haykırışlarım
Üzülme sen duyulmaz bu vefasızlığın
Bir ışık doğar
Şenlenir evim, yurdum
Bahar kokularından zemzem
İçeriz yudum yudum
Sancılanır o ocak
Düşlerini kurduğum
Sudan gökyüzü damla damla seyrelir.
Ulaşır varlığa ilahî emir.
Kurulur yokluktan evvel ve ahir.
Eser bad-ı saba birliğe dair.
Sökülür gecenin kalbinden öfke.
Yâre acı kılıyorsa didar
Dinleyin bu mukaddes ikrâr
Dinleyin ki bu dil-figâr
Dinleyin dinlesin ebrâr
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!