Bu gecede, kara bir kâğıda acıyla kazıldı adın
Karanlık sarar ruhumu kefen gibi,
Her düş kanar, uyku girmez gözlerime.
Dünüm kül oldu, bugünüm harap;
Kalbim sessiz çığlıklar içinde.
Adınla yanar bu ciğerimde.
Yüreğimde kırık dökük sevdalar değil,
Dağ gibi duran, dimdik acılar var.
Yüreğimde aşk değil, yanık bir mezar taşı var,
Her sızıda biraz daha derine gömülen yaralar..
Ve ben yine sana yanarım.
Yaka paça atılmış bir zindandayım..
Duygularım ve ben baş babayız..
Ellerim başımda ve sessizce, öylece durmuşum.
Sustukça unutur insan sanırdım başlarda..
Oysa ki insanı en çok susmak öldürüyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!