Yunus Akkale Şiirleri - Şair Yunus Akkale

Çöküyor içime gurbet hüzünü
Kafes bizim ama kuş bizim değil
İçine gömüver hasret sözünü
Kan ağlıyor gözü, yaş bizim değil

Nerede kalırda sonu belirsiz

Kötümser gözüne; tepeler dağdır
Niyeti, ameli, kusar bir zaman
Felaketi örümcekteki ağdır
Kurduğu kapana basar bir zaman

İffetsiz, iffetliye olur rehber

Dere taştı suyu bendini yıktı
Kaynağı selinden ayrı duruyor
Yüreğim dağladı bağladı aktı
Yaprağı dalından ayrı duruyor

Sıyrılır dökülür edebi hayâ

Nesline duyma bu kadar nefreti
Allah’ım buyurur, Kuran ayrımı
Çalış durmadan geliştir tarımı
Ölümden çok beter derman ayrımı

Azalır durmadan keyfine düşkün

İnsanın hayırla dolan ömrünü
Zamanı kaderde konargöçerim
Harmanı ahirde toplar ürünü
Hesabı belirsiz eker biçerim

Sular akarda belirsiz kaynağı

Coşar akarda yurdumun dereleri
Duman kaplar da dağını severim
Toprakta yeşil yaban tereleri
Lale, sümbülü bağını severim.

Merada otlar, koyun kuzuları

Bu gün geçti de yarına ümidi
Erenleri gördü de dünden pişman.
Meydanlar bir türlüde hani yiğidi
Anasından doğduğu günden pişman.

Dedi kodu yap, her gün aynı mevzu

Nerdeyse çetrefilli bir mesele
Zalimi bırak, masumu ensele
Batılı hakla, karıştır örsele
Karanlık dünü, ne çabuk unuttun

İş belletir, akıl versen tembele

Zalimin bağında açar goncası
Akıbet sonda, gör bakın ne oldu.
Kırın dikeni ne güzel yoncası
Arıya kovan ver, bakın ne oldu.

Aslı’ya Kerem, Mecnun’a Leyla’sı

Sen çık ki sefere mehterle kösle
Allah diye haykır ulu bir sesle
Zalim devran sürsün hepsini besle
Yerde şehit yatan böyle olmaz mı?

Çağırtkanlar saf tutar başlar koroda