Yunus Akkale Şiirleri - Şair Yunus Akkale

Dağları aşar gelir görünmez göze
Ne gerek vardı, ispatsız bir söze
Kargalar gülerde söylersin bize
Ocaklarda yangın, dumana inan.

Ne biçim arsız, yüzsuyundan yoksun

Asalet insanın ne güzel süsü
Taşıyıp korumak zarafet ister
İslam ahlakı olursa örtüsü
İslam’dan düşünce keramet ister

Yaratıldın bil, boş değil görevin

KALMADI
Fitne, fesat sarmaş dolaş birliği
Keklik pençe yer kalbinde deliği
Ham bir demir nasıl keser çeliği
Bükülmeyen sağlam bilek kalmadı

İSTERLER BÖYLE
Unutma sen Somuncu, Mumcu, Emeci
Mümini gösterdin, her daim öcü
Mazluma yetiyor zalimin gücü
Yiğide meydanda kıymak isterler

Dokunmabana sökerim ipliği
Bilmeli ki bu kul, eman altında
Her zaman şahindir, sanma kekliği
Bayrağı taşıyor, Kur’an altında.

Sen ise bir rezil, şeytan misali

YARABBİ

Asalet vardır, tarih böyle yazar
Düşmana gülistan, sevene mezar
Beslenir semiz, kuduz olur azar
Çok fazla kötülük aman Yarabbi

Susuz çölleri görmedi Yemen’i
Bir damla kan dökmez söze aldanma.
Kefareti vermez her gün yemini
Kafkaslar kar gördü yaza aldanma.

Top tüfek patlar ağlar Arı Burnu

Ayrılık tohumu ekme tarlaya
Öze nefret duyma kini bırakın
Denizler taşarda suçu damlaya
Kardeşe yazıktır kanı bırakın

Dereler suyunu pınardan alır

Reklâma hevesli kaybolur gölge
Emek ver işine şovu bırakın.
Sayılar izafi her türlü belge
İspatsız hipotez savı bırakın

Kendine göre işleri şahane

Menfaat bu ya; keyfince düşünce
İsnat mesnetsiz, yalana bak hele
Karanlık işlerde, engele basınca
Zehirin kusar, yılana bak hele.

Para etmez ki; rezillik bedava