Yunus Şiiri - Mustafa Coşkun Kale

Yaşlı bir baba,
Ufacık da oğlu
Mezitli,
Bakanlık yolu
Tahta tekerli araba
Hınca hınç
Çöple dolu
Zorluyor zorlanıyor
Rampadaki yolu
Baba; Lice’den
Ustaymış eskilerden
Kovulmuş
Obasından
Pe Ke Ke tarafindan...
Dişler dökük,
Avudlar çökük..
Bakıyor da
Görmüyor;
Bir gözü camsız...
Öteki
Kalın camlı gözlükten...
Oğul; Yunus
Babanın sağ kolu
Yol da onda
Çöpde...
Üçüncü avradın
İlk dölü
Sekiz on yaşında,
Oyun sanıyor;
Arabayı da çöpü de...
Hayatıda
Kan-Ter içinde!
Şapkası; Fenerli
Tişortu; Mersinli
Öz be Öz!
Diyarbekirli...
Bakıyor balkona,
Işıldayan gözlerle...
Ve Yunus;
Seni gördüm! ...
Sen; bizim Yunus!
Gördüm seni...
Ben;
Seni gördüm be Yunus...

1997- Mersin

Mustafa Coşkun Kale