Yükümü Yüklerken Nasipti Belki

Yükümü yüklerken belki nasipti
Kara sevda başa düştü sevdiğim
Bir yaralı nehir dokundu geçti
Bak gözlerim yaşa düştü sevdiğim.

Ruhum kanatlanır bir ulvi hisle
Aydınlık yolum kapalı bir sisle
Gönlüm savaşırken asi nefisle
Dağdan ağır işe düştü sevdiğim.

Gönlüm ki zambaklar bezeli dağdı
Zaman ki eriyen bir eski çağdı
Gül bahçeme ağustosta kar yağdı
Umutlarım boşa düştü sevdiğim.

Doldurur badeyi görünmez saki
Yola çıktık; yolda uzak, illaki
Son defa yazılan bir hüve’l baki
Mezarımda taşa düştü sevdiğim.