Ali gel...
Hepinizin aklına ilk okul döneminizdeki okuma fişleri geldi değil mi?
Ali gel bir emir kipi olduğu gibi aynı zaman da bir sesleniş bir çağrıdır da. Ali diye bir tanıdığınıza seslenirseniz. Ali sizin çağırma komutunuzu duyar ve size doğru gelir. Tıpkı hayat gibi...
Ne alaka diyenlerinizi görür gibi oluyorum. O zaman biraz daha açayım konuyu..
Hayatın en ilginç yanı neyi çağırırsak onu önümüze getirmesidir. Örnekleyelim Diyelim ki çok severek ve isteyerek kırmızı renkli bir araba ya da bayansanız güzel bir elbise aldınız. Onu beyninizde çağırmış oluyorsunuz ve sonra dışarda ne kadar çok kırmızı renkli araba ya da elbise olduğunu fark ediyorsunuz. Beyninizdeki çağrınızı değiştirdiğiniz zaman o kırmızılar hayatın akışına karışıyor ve eskisi kadar göremez oluyorsunuz. Boyle ya da benzer bir durumu pek çoğumuz yaşamıştır
Alışıyorum gittikçe,
her gün bir parça daha alışıyorum yalnızlığıma,
ara sıra ürperiyorum arkamdaki ayak sesinden
çöp konteynerinden fırlayan kediden
ve bu yüzden mi bilmem
durup bir süre çevreme bakar gibi yapıyorum,
Sen göz bebeğimde ki duam'sın
sevdalıyım sana
gökyüzündeki
yıldızlar şahit
ay şahit
güneş şahit
Yaşamak zor biliyorum
Ama
O yaşamı seninle paylaşabilmek düşüncesi bile büyüleyici/muhteşem...!!!
Yüksel ŞEKER
Neden içki içiyorsun diyorlar
oysa ben asla içki kullanmam
sadece hayatı anason yapar
üstüne su döker içerim
hele bir de yanın da kavun
karşımda da anasonumu paylaşan
An gelir karmakarışık olur insan
Bugün biraz öyleyim işte
Hüzün mü hırsız
Mutluluk mu çingene
Çözemedim.
İkisi de var içimde
Anladım susmam gerekiyor artık
şiirlerim susmalı
harflerim susmalı
ama gel gör ki yüreğimi susturamıyorum özür dilerim...!!!
Yüksel ŞEKER
Anladım ki
Şarkılar bile yetmiyor
Ne seni anlatmaya
Ne aşkımı anlatmaya
Nede sızımı azaltmaya
Dinmiyor sen gelmeden bu sızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!