Göçmen bir kuş olsam ordan oraya uçan
Aradığımı bulmak için uzun yollar alırdım
Arada bir yorulsam,gücüm tükense de
Karşıma çıkan yüksek dağları,engin ovaları
Kendi kanatlarımla aşmak isterim
küçük bir buğday tanesiydim
tohum edip ektiler beni
soğudu havalar kar yağdı
bir yorgan gibi sardı üzerimi
demlendim
büyüsün diye beslediler beni
bir güzel gördüm
gözleri üzüm karası
yay misali kaşları var
bakışları ok gibi
saçları dalga dalga
gülünce güller açar
ey güzeller güzeli
sen beni bilirsin ama
tanımazsın belki
bütün bu yazdıklarım
sana bir türlü söyleyemediğim
gönlümden kopup gelen
ilk ağladığında başladı her şey
ilk hava çektiğinde ciğerlerine
ilk saldırdığında
annenin süt dolu göğüslerine
çoktan başlamıştı mücadelen
her ana-baba
nice umutlarla doğurur çocuğunu
ve büyütür niceleriyle
umut gül gibidir
açar insanın içinde
hem de yüzlerce
kendi halinde bir kalemdim
masanın köşesinde duran
küçük kız aldı beni
ağaçlar çizdi dağların eteklerinde
ortasından geçen bir dere
suyun akışını duyar gibi
Ha şimdi ha birkaç yıl içinde
Eğer ölürsem üzülmeyin sakın
Yitik bir akıl ve bitik bir bedenle
Asıl sürünürsem ağlayın bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!