Ateş atarsan oduna
Tutuşur bir müddet sonra
Ağır ağır yanar
Geride külü kalır
Ateş düşerse samana
güneş doğmaz,gün batmaz
zaman geçmez bir türlü
rüzgar esmez,yel vurmaz
bunaldım artık
yoruldu bedenim
sesim soluğum çıkmaz
Yosun tutmuş kayaların yeşilinde
Kaya döven dalgaların sesindeyim
Suların sonsuzluğunda değil
Rüzgarların esişindeyim
Bir yanım bozkır,bir yanım orman
şu an hatırlamıyorum
gecelerden bir gece
dilimde iki hece
sayıklıyorum
kar yağıyor bir yandan
yürüdüğüm yol
Hoşgeldin bebeğim
bilsen ne çok bekledik seni
bağrımıza basmak için
sesini duymak için
şimdi nazlı bir bebeksin
filizlenmiş bir çiçeksin
hüznümü buluta verdim
aldı götürdü benden
yağdı uzak ellere
sel oldu,ırmak oldu
aktı engin denizlere
gülünce esmer yüzünde
güller açan güzel
seni gördüğüm zaman
birşeyler kopar içimde
Bu hayat benim değil
Seninde değil dostum
Bir türlü öğrenemedik gitti
Çiçeği dalından koparmayı
Uçan kuşa taş atmayı
Hain elleri uzatıp
Öyle garip bir eldeyim
mehtabı gündüz olur
Çamlar iğnesini döker
akasyalar yeşil durur
ben bir ağaçtım
sen dalımda yaprak
kopup gittin benden
sevgim çiçekti
sen bir kelebek



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!