Sokaklara kar düşünce
Akşam saatleri uzun olur
Evleri neşe içinde
Çoğunun sofrası kuruludur
Hasta veya huzursuzdur kimi
Çınar yapraklarında sonbahar sarılığı
Yol hazırlığı gökyüzünde göçmen kuşların
Uzaklardadır hep umutların karlı dağları
Zulümleri başlar ardından yoksul kışların
Yoksulluk yalnızlıktır
Hiçbir şeye benzemez
Annenin, çocuğun
Ve ölünün bakışı...
Kendi okyanusunda yaşar
Her yalnızlık
Yeni şeyler söylense
İlk ben duysam
Anne önlüğü kokusuyla gelen
Akşamlara sevinsem
Yerinde sayan motor sesleri
Uzuyor paylaşılmayan geceler
Soğuk nehirler akıyor yataklardan
Karanlık sokakların dinmeyen çığlığı
Açlığı unutturmuyor uykular
Yalnızlıktan zor şeyler de var
Ne zaman göğe baksam
Kuşlar düşer aklıma
Dönülmeyen ayrılıklar gibi
Yazılmasa da son mektuplara
Yüreğim hep sevdadan yana
Sevgilerin başkaydı
Kırgınlıkların da...
Yabancısıydık sokaklarının
Acılarının karşı kaldırımından geçerdik
Tam kadro firardaydık mutluluklarında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!