Esti deli bir rüzgâr
Kırıldı yeşil dallar
Yere düştü yapraklar
Gözyaşıyla sulandı
Mis kokan topraklar
Egzoz kokulu sokaklar
Çekemez olmuş yükünü
Köprüler, vapurlar…
Dışı şen, içi kan ağlayan
İnsanlar yorgun…
Dünya yorgun, ben yorgunum.
Bağladım ellerimi
Yumdum gözlerimi
Dilimi hapsettim ağzıma
Yere düştü dik başım
Pişman oldum yaptıklarıma
Bir oldu zalimler
Çoluk çocuk kadın ihtiyar demeden
Hastane okul cami demeden
Mazlumların üzerine
Bomba yağdırdı gökten
Namaz kılınmaz oldu cemaatle
Dönmez oldu hacıların Kabe'de
Kuşlar ötmez oldu yeşil kubbede
Ne olur Ya Rab gönder rahmetini
Elde etmek için çalıştın
Terk edeceğin malları
Yaşamak için öldürdün
Yerdeki günahsız karıncayı
Mutlu olabilmek için
Hoş Geldin Rahmet Ayı Ramazan
Ayların içinde sensin biricik olan,
Yüce Mevla dedi; Dostumdur oruç tutan.
Hem geldi bu ayda kitabımız Kur'an
Sen dünyanın en güzel
Şehrisin İstanbul!
Tarih kokan sokanlarını
Balık kokan martılarını özledim…
Boğazda çay içmeyi
Geçen gemileri seyretmeyi özledim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!