Tohumların sessiz çığlığı...
Su vermek istemiştim susamış ağaçlara, kurumuş topraklara
Bu niyetle çıkmıştım yola,
Canım babamın meftun olduğu Kirazlı kabristanına
Bilemedim suya doyan toprağın insan bedenine doymadığını
Üzgünüm...
Canlar cananı...
Yine sitemkarsın bu akşam bana
Biliyorum hep nazlısındır bu aciz’e
Esmiyor meltemin, güller sus pus olmuş
İçine kapanmış soluk yıldızlı gökyüzü sanki melil...
Vuslat…
Sonsuz derinlikli mavi gök kubbe altında
Ruhumu dinlendiriyorum tefekkür bahçesinde
Beyaz bulutlar göğe atılmış imza
Rahman ve rahim adına.
Zirtabozlar
Millet hizmet bekliyor dediler
Dağıttık kurulu tezgâhı
Girdik yeniden milletin hizmetine
Adil bir düzendi hayalleri süsleyen
Güneş yine gülümsedi bu sabah...
umut...
nisan ile gelen mutluluk... sokakta kuşların sevinç çığlıklarını bölen bir motor sesi... ne de çok gördün bize bu huzuru...
olsun...
her sıkıntı bize yeniden dirilişe...
her yokuş bizi yemyeşil vahalara ulaştıracak...
Karanfilim beyaz
temizliği ve saflığı hatırlatıyorsun her bakışımda sana sessiz sessiz...
Karanfilim kırmızı
sevgiyi unuttuğumuz sevgiyi haykırıyorsun her akşam gün batarken yüzüme yüzüme...
Karanfilim pembe
içtenlikle ürkekçe bana tebessüm eden üveyik güvercinim gibi içten içten...
Bir çok yıllar geçti...
Görme umuduyla nice canlar göçtü... Ümmet lider bozuntularıyla lime lime edildi...
Siyonizm sinsice büyüdükçe büyüdü...
Bazen komedi, bazen dram izledik bu sahnede...
Bazen de cambaza baktırdılar kurnazca...
Şeytanlaşmış ruhlar sel gibi bir bütün oldu...
Ruhum daralıyor...
İçim kan ağlıyor...
Gözlere mil çekilmiş görmüyor; kulaklara kurşun dökülmüş duymuyor; ağızlar kilitlenmiş konuşamıyor.
Kalplerden can çekilmiş atmıyor; çöpe dönüştürülmüş beyinler düşünemiyor; ayaklar küt yürünemiyor.
Namerd kisve uydurmuş sözde müslüman; Allah ile aldatıyorlar utanmazlar; ahlâk çarık ayaklarda, ahlâksızlık taç başlarda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!