Yük Olmasınlar Şiiri - Sedat Gümüş

Yük Olmasınlar...
Sevgine sağır,Yüreğine ağır olanları
ait oldukları yerde bırak.Bırak ki;
boşuna ne ömrüne,ne de gönlüne yük
olmasınlar.

Bırak ki rüzgâr alsın,götürsün
Düşlerinden kalan kuru yaprakları.
Gecenin karanlığına karışsın sesleri,
Yarınına değmesin o eski kaygıları.

Öğrenmek gerek bazen veda etmeyi,
Gidenin ardından kapıyı usulca kapatmayı.
Kendine bir iyilik yapıp, yeni bir nefes almayı,
Artık sadece kendi ışığında var olmayı.

Bilirim, bu sınav Zira gerçek değer,
acıyıla biçilir...Ağır imtihan sevmek.
Sevmek, dediler, göğsünde bir sır,
Ama o sır ki, dağları devirir.
Ne bir nefes almak, ne de bir huzur,
Sanki ruhunda yangın, kor devirir.

Bir imtihan ki, her anı çile,
Yüreğin sızlar, göz görmez olur.
İçinde bin yara, bin iz kalır.
Öyle ağır ki taşınmaz bu yük,

Ne bir isyan ne de bir pişmanlık.
Vazgeçmek denir, o da çok büyük,
Ölmekten zor gelir Yaşamak değil,
onun yokluğunu bilmek,
Her güneş doğuşunda yeniden yanmak.
İşte o an başlar bu büyük sevmek,
Kaderin yazdığına boyun eğmek..

Sedat gümüş. 11/04/2016