Yuh Olsun Şiiri - Nisari Özdoğan

Bu nasıl iştir Ya Rabb’i, Bu nasıl bir sefalet.
Çalıp çarpıp yiyenlerin yüzlerine; tuh olsun.
Benim vatandaşım olup; öz yurduma ihanet
Ederek düşmanla birlik; yapanlara yuh olsun.

Gençliğimiz teknoloji zirvesine ermişken,
Dünya sıralanmasında en ön safa girmişken,
Kutsallarımız uğruna bunca şehit vermişken,
Vatan hainleriyle saf; tutanlara yuh olsun

Düşmanlar hücumda iken; sende suskunluk neden.
Kiralık pion peşinde, karanlık yola giden.
Gördükleri ortadayken; yalana İ’man eden,
İhanetin çamuruna batanlara yuh olsun..

Yağlı bir kuyruk peşinde atarlar dokuz takla.
Çıkaramaz hissettirir; dili altında bakla.
Kimi rüşvet, kimi izzet, kimi sahte evrakla,
Layık olmadığı yeri, kapanlara yuh olsun.

Hazır bulduğu dininden olmadı ki; haberdar.
Sapık ideolojide; öncüdür hem de serdar.
Kaz gibi bulduğunu yer, seçmez haram ve mundar.
Haksız yere beyt-ül malı, yutanlara yuh olsun.

Hayvansal hisler peşinde asla geri kalmayıp,
Düşünce yeteneğinden; hiçbir hisse almayıp,
Allah kelamı Kur’an’a; itikadı olmayıp,
İlah diye matahlara, tapanlara; yuh olsun.

Yoktan var olan bu âlem; kendi kendine midir.?
Kainattaki bu nizam; aklın haddine midir?
Yoksa Darvin aptalından; bir nazariye midir?
İslam’ı irtica görüp; sapanlara yuh olsun.

Modern görünmek uğruna batılıya imrenip,
Sol eliyle çatal tutup, yutanlara yuh olsun.

Anlaşılmayan bir sözün olur mu hiç kıymeti.
Cuma hutbelerimizde tekrarlanan sünneti,
“İnnet dîne; ind-Allah-ül İslam” diyen âyeti,
Türkçesiyle söylemeyen; imamlara yuh olsun

Milliyetçi geçinip te; menşeyi bilinmiyen.
Ulu hakan’ı tanımaz; abdest nedir bilmeyen,
Abdestsiz devlet işine, makamına gelmeyen,
Atam; Abdülhamit Han’a; çatanlara yuh olsun.