Yeterince ölüm açar, coşkun yaşamın kapısını,
geri kalan çürük meyvelerdir ancak. Yaşam
gibiyi oynar gider, sanki uykuda.
Daha bilinç, daha acı, toplar zaman dışı filizleri
koyu gölgenin sindiği alanlardan. Olgunlaşır meyve
ve kopar düşer de. Ama, bilinki artık ayak altında
değildir o, her zaman tat veren, yüce.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz