Toprağın oğluydu o.
Ana toprağının değil, vatan toprağının!
Dedem Korkut öyküleriyle uyutmuştu anası.
Azman nehirleri iyi tanırdı.
Yol düsturu olmuştu Şeyh Edebali'nin sözleri.
Kartalların buluştuğu sarp kayalıklarda
Geçmişti çocukluğu.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
keşke yazmaya devam etseydiniz.antolojide okuduğum en güzel şiirlerden biriydi bu.yazık ki yazması gerekenler kenara çekiliyor ve meydan balonlara kalıveriyor.(ben de orhangaziliyim bu arada)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta