Oy bana kıyan kardeşim insan canına kıyar mı?
Bak ab-ı revan oldu kanım, hiç dinmiyor gözyaşlarım
Sol yanım derin yaralı şu ciğerparem kanıyor!
Sen oldun alev, ateşim derin yanan kızıl harım
Beni vuran zalim kardeş her yanımda sızı, ağrı,
Oy zalim ey taş yürekli sen kardeş, bende bacı
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Benim kabahatim sevmek seni görevin de vurmak!
Böylesi töreler batsın, böyle olur mu yaşamak?
Çobanoğlu hep haykırıyor bu bozuk olan düzene
Şu yoz töreleri yıkıp Yeni Dünya kurmak için.
Begeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta