Yosun Şiiri - Hüseyin Turhal

Taşın kalbi gibi sulara değmiş,
Yeşile boyanmış, sessiz ve sakin.
Zamandan habersiz yerini yeğmiş,
Sana tutunmak da öylece yakın.

Akıp giden suyun altındaki sır,
Her gelen dalgaya boyun eğer de.
Bazen hüzün taşır bazen bir kısır,
Aşkımın izleri kalır her yerde.

Ne bir rüzgar eser, ne de bir fırtına,
Yine de varlığın hep tazededir.
Gönlüm bağlandı bir kuru kütüğe,
Her dem senin için bu can fedadır.

Tutunduğu yeri hiç bırakmayan,
Vefanın rengini almış gibidir.
Kalbimde bir yara sürekli kanayan,
Sessizliğin dahi bir nefestir.

Aşık Turhal der ki: Ey vefalı yar,
Yosunlar misali tutundum sana.
Biliyorum, bu aşk bize mezar,
Sensiz geçen günler canıma bana.